دیوار دیافراگمی یک دیوار پیوسته است که جهت تسهیل کردن عملیات عمرانی از جمله به عنوان دیوار حائل، سازه ی نگهبان جهت گودبرداری های عمیق، دیوار نهایی سازه های زیرزمینی، سازه ی جداکننده میان تاسیسات زیرزمینی و همهچنین به عنوان نوعی فونداسیون مورد استفاده قرار می گیرد.

نیلینگ (میخ‌کوبی خاک) و استفاده از انکراژ (زمین‌مهارها) ایمن‌ترین روش‌های حفاظت از گود در مقایسه با سایر روش‌های تثبیت و پایدارسازی ترانشه‌های خاکی می‌باشند. این امر ناشی از خاکبرداری مرحله به مرحله و تثبیت هر مرحله از گود با استفاده از ردیف میخ‌ کوبی های مربوط به آن مرحله و سپس انجام عملیات خاکبرداری مرحله‌ی بعدی می‌باشد.

میخکوبی خاک به معنای تحکیم غیر فعال (بدون اعمال پیش تنیدگی) زمین می باشد که انجام این کار به کمک نصب میله های فولادی (میخ ها)صورت می پذیرد. معمولا توصیه بر آن است که میخ ها به زاویه ای بین10 الی 12 درجه نسبت به افق در خاک رانده شوند تا از ظرفیت کششی آنها بیشتر استفاده شود.

در مهندسی عمران و ساختمان، کیسون به نوعی از شالوده‌های خاص اطلاق می‌شود که به آنها شالوده‌های صندوقه‌ای نیز می‌گویند.